Dość przyzwolenia na klasizm!

Przeczytałem sobie na spokojnie tekst Jana Hartmana „Cham to cham. A idiota to idiota”. Szok? Nie. Raczej smutna konstatacja, że wyszło na moje.

Filozof potwierdza w nim moje przypuszczenie. Rozbuchany, pewny siebie i zasmucający klasizm części polskich elit jest realnym problemem, który trawi polską politykę i nie pozwala nam rozwijać się w kierunku postępowego społeczeństwa opartego na zasadach równości i tolerancji.

Zamieńcie w tekście Hartmana „chamów” i „idiotów” na „czarnuchów”, „ciapatych” albo „pedałów”. Dostaniecie wtedy takie zdania, że nawet nie mam ochoty ich tu cytować, bo mi nie przechodzą przez klawiaturę. A jednak Hartman je tworzy. Z iście prawicowym zapałem łamie uwierającą go polityczną poprawność, każącą myśleć o współobywatelach jako o równych sobie. Doprawdy tak otwartej pogardy dla członków wspólnoty politycznej, której się jest członkiem, dawno nie czytałem u nagminnie podejrzewanych o ksenofobię publicystów skrajnej prawicy.

Dokładnie to miałem na myśli, pisząc kilka dni temu, że „klasista – podobnie jak rasista – myśli o sobie jak najlepiej. W swoim mniemaniu wyraża tylko to, co jest oczywiste. Jeden powie, że »murzyn« i »ciapaty« są z natury gorsi, głupsi i mniej cywilizowani. Drugi powie to samo o »ciemnogrodzie«, »nieoświeconym plebsie« czy »kibolach«”.

Ja nie widzę pomiędzy jedną a drugą postawą żadnej różnicy. Obie są równie okropne. Dla obu nie powinno być przyzwolenia.

No może poza tą różnicą, że w społeczeństwie takim jak polskie okazji do manifestowania niszczącego solidarność społeczną klasizmu jest dalece więcej niż do obrzydliwych rasistowskich ekscesów. Dlatego powinniśmy je piętnować z zawzięciem.

Ta debata to dobry moment, by zacząć mówić klasizmowi zdecydowane NIE!